sakince ışıkları izledik korkularımızdan kaçarken

sakince ışıkları izledik korkularımızdan kaçarken

Korkularımız ne zaman vücut bulmuştu

Ve biz ne zaman boyun eğer olmuştuk onlara

İnanın bilmiyorum

Ama ben kendimi

Kaçarken buldum

Nereye kaçtığımı bilmeden

Kime kaçtığımı bilmeden

Koştum bilinçsiz

Koştum cansız bir yığın kadar duygusuz

Koştum kalpsiz bir adam kadar nefessiz

Yalnızca ben koşmuyordum yolun ortasında onun da koştuğunu gördüm

Korkularınız mı? Diye sordum

Hah

Evet

Sizin de mi?

Sanırım

Kader’e inanır mısın dedim

Ben sadece korkularımla var oldum

Sadece onlara inanırım dedi

Korkuların peşinden geliyorsa sen kimsin dedim?

Bilmem kozmik bir virgülümdür belki dedi ve güldü

Zaman aktı

Biz koştuk yan yana

Bir şekilde kendimizi

sakinleşmiş bulduk

Onca koşuşturmanın ardına

Sakince ışıkları izledik korkularımızdan kaçarken